کشاورز جوان – بر اساس آمار جمع‌آوری‌شده مرکز آمار ایران، میانگین هزینه سالانه خانوار روستایی در سال گذشته ۱۰۸ میلیون و ۱۸۷ هزار و ۶۷۶ ریال بوده است.
به گزارش خبرگزاری فارس به نقل از مرکز آمار ایران، یافته‌های مهم آمارگیری از طرح هزینه و درآمد خانوارهای روستایی سال ۱۳۹۱ اعلام شد.
آمارگیری از هزینه و درآمد خانوارهای روستایی کشور در سال ۱۳۹۱ با مراجعه به ۱۹۶۵۷ خانوار نمونه با جمعیت ۷۶۸۵۹ نفر، طی دوازده ماه انجام گرفته است.
خصوصیات اجتماعی و اقتصادی خانوار
بر اساس نتایج این طرح در سال ۱۳۹۱:
متوسط تعداد افراد خانوار ۳٫۹ نفر بوده است و توزیع خانوارهای نمونه بر حسب تعداد خانوار، نشان می‌دهد که خانوارهای ۴ نفری با ۲۵٫۶ درصد، بیشترین و خانوارهای ۹ نفری با ۰٫۸ درصد کمترین تعداد خانوارهای نمونه را به خود اختصاص داده‌اند.
خانوارهای نمونه بدون فرد باسواد ۱۴٫۴ درصد بوده است و خانوارهای دارای ۳ نفر باسواد با ۲۲٫۳ درصد بیشترین سهم را در کل خانوارهای نمونه داشته‌اند.
متوسط تعداد افراد شاغل خانوارهای نمونه ۱٫۳ نفر و متوسط تعداد افراد دارای درآمد ۱٫۵ نفر بوده است. خانوارهای دارای یک نفر شاغل با سهم ۴۹٫۵ درصد از کل خانوارهای نمونه، بیشترین و خانوارهای دارای ۵ نفر شاغل و بیشتر با ۱٫۱ درصد، کمترین تعداد خانوارهای نمونه را به خود اختصاص داده‌اند. خانوارهای بدون فرد شاغل ۲۰٫۵ درصد از خانوارهای نمونه را تشکیل داده است.
جدول ۱٫ درصد خانوارها بر حسب وضع فعالیت سرپرست آنها را نشان می‌دهد که وضع فعالیت سرپرست اغلب خانوارها شاغل است.
در جدول ۲٫ درصد خانوارها برحسب گروه شغلی خانوار نشان داده شده است. اغلب خانوارهایی که دارای سرپرست شاغل می‌باشند در گروه شغلی کارکنان ماهر کشاورزی، جنگلداری و ماهیگیری قرار می‌گیرند.
۲- درصد خانوارها برحسب گروه شغلی سرپرست خانوار
بررسی فعالیت اصلی محل کار سرپرست خانوار نشان می‌دهد که ۳۶٫۸ درصد از سرپرستان خانوارهای نمونه در بخش «کشاورزی، شکار و جنگلداری»، ۱۲٫۳ درصد رد بخش «ساختمان»، ۶٫۵ درصد در بخش «حمل و نقل، ارتباطات و انبارداری»، ۵٫۳ درصد در بخش «عمده‌فروشی، خرده‌فروشی، تعمیر وسایل نقلیه موتوری و موتورسیکلت‌ها و کالاهای شخصی و خانگی»، ۴٫۸ درصد در بخش «صنعت»، ۱٫۵ درصد در بخش «اداره امور عمومی، دفاع و تأمین اجتماعی اجباری» و ۵٫۷ درصد در سایر بخش‌ها به کار اشتغال داشته‌اند.
جدول ۳ درصد خانوارها برحسب وضع شغلی سرپرست خانوار را نشان می‌دهد:
۳- درصد خانوارهای نمونه روستایی برحسب وضع شغلی سرپرست خانوار
نتایج طرح نشان می‌دهد که در بین خانوارهای روستایی وضع شغلی سرپرست اغلب خانوارها کارکن مستقل و پس از آن مزد و حقوق‌بگیر بخش خصوصی است.
در جدول ۴ درصد خانوارهای نمونه روستایی برحسب سطح سواد سرپرست خانوار نشان داده شده است. ۴۱٫۷ درصد خانوارهای نمونه دارای سرپرست بی‌سواد باشند. خانوارهای دارای سرپرست با سطح سواد فوق لیسانس و بالاتر ۰٫۱ درصد خانوارهای نمونه را تشکیل می‌دهد.
۴- درصد خانوارهای نمونه روستایی برحسب سطح سواد سرپرست خانوار
امکانات و تسهیلات مورد استفاده خانوار
در این بخش ابتدا درصد خانوارهای نمونه روستایی برحسب نحوه تصرف مسکن مورد استفاده خانوار نشان داده شده است. در سال ۱۳۹۱ نحوه تصرف بیش از ۸۷ درصد خانوارهای نمونه به صورت ملکی (ملکی عرصه و اعیان و ملکی اعیان) است.
۵- درصد خانوارهای روستایی برحسب نحوه تصرف مسکن
بررسی خانوارها از نظر تعداد اتاق در اختیار آنها نشان می‌دهد که ۳۴٫۷ درصد خانوارهای نمونه دارای ۳ اتاق، ۲۹٫۶ درصد دارای ۴ اتاق، ۱۸٫۵ درصد دارای ۲ اتاق، ۱۰٫۳ درصد دارای ۵ اتاق، ۳٫۳ درصد دارای ۱ اتاق و ۳٫۶ درصد دارای ۶ اتاق و بیشتر بوده‌اند.
جدول ۶ نشان دهنده درصد خانوارهای استفاده کننده از تسهیلات عمده مسکن می‌باشد.
۶- درصد خانوارهای روستایی استفاده کننده از تسهیلات عمده مسکن
نتایج این بررسی نشان می‌دهد ۹۵٫۹ درصد از اجاق گاز، ۹۴٫۹ درصد از تلویزیون رنگی، ۸۱٫۴ درصد از تلفن همراه ۷۵٫۸ درصد از یخچال، ۵۸٫۶ درصد از جاروبرقی، ۵۶٫۳ درصد از پنکه، ۴۶٫۵ درصد از ویدئو، VCD و DVD، ۴۴٫۵ درصد از ماشین لباسشویی، ۴۰٫۶ درصد از چرخ خیاطی، ۳۰٫۵ درصد از موتورسیکلت، ۲۵٫۶ درصد از یخچال فریزر، ۲۲٫۳ درصد خانوارهای نمونه از اتومبیل شخصی،۱۶٫۱ درصد از رادیو ضبط، ضبط و پخش صوت، ۱۴٫۲ درصد از فریزر، ۱۲٫۳ درصد از رایانه، ۷٫۵ درصد از دوچرخه، ۴٫۱ درصد از رادیو، ۴٫۱ درصد از کولر آبی متحرک، ۳٫۳ درصد از کولر گازی متحرک، ۱٫۲ درصد از تلویزیون سیاه و سفید، ۰٫۷ درصد از ماکروویو و فرهای هالوژن‌دار و ۰٫۳ درصد از ماشین ظرفشویی استفاده کرده‌اند.
هزینه‌های خانوار
براساس نتایج این طرح در سال ۱۳۹۱، متوسط هزینه سالانه خانوار روستایی برابر ۱۰۸٫۱۸۷٫۶۷۶ ریال بوده است که از این مقدار ۴۲٫۳ درصد مربوط به هزینه‌های خوراکی و دخانی و ۵۷٫۷ درصد مربوط به هزینه‌های غیرخوراکی بوده است.
متوسط هزینه سالانه یک خانوار روستایی در مقایسه با رقم مشابه در سال ۱۳۹۰، ۲۸٫۸ درصد افزایش یافته است. هزینه‌های خوراکی و دخانی خانوار نسبت به سال ۱۳۹۰ معادل ۳۹٫۰ درصد و هزینه‌های غیرخوراکی خانوار ۲۲٫۳ درصد افزایش یافته است.
الف- متوسط هزینه‌های سالانه یک خانوار روستایی: ۱۳۹۰ و ۱۳۹۱
بررسی ترکیب هزینه‌های خوراکی و غیرخوراکی یک خانوار در تمام گروه‌های هزینه نشان می‌دهد که در چهار گروه اول (هزینه ۱۹۵۰۰۰۰۰ ریال و کمتر از ۴۵۰۰۰۰۰۱ تا ۶۰۰۰۰۰۰۰ ریال) سهم هزینه‌های خوراکی و دخانی بیش از سهم هزینه‌های غیرخوراکی و در سایر گروه‌ها سهم هزینه‌های غیرخوراکی، بیش از هزینه‌های خوراکی بوده است.
ب- متوسط هزینه‌های خوراکی و غیرخوراکی سالانه یک خانوار روستایی در هر یک از گروه‌های هزینه سالانه: ۱۳۹۱ (ریال)
در سال ۱۳۹۱ متوسط هزینه خوراکی و دخانی یک خانوار روستایی، برابر ۴۵۷۹۶۲۲۷ ریال بوده است که در مقایسه با سال ۱۳۹۰ به میزان ۳۹٫۰ درصد افزایش یافته است.
بر اساس نتایج این بررسی، در بین هزینه‌های خوراکی و دخانی بیشترین سهم ۲۵٫۰ درصد مربوط به «آرد، رشته، نان، غلات و فرآورده‌های آن» بوده است. هزینه «گوشت» با ۲۲٫۶ درصد، هزینه «میوه‌ها و سبزی‌ها» با ۱۴٫۷ درصد، «شیر و فرآورده‌های آن و تخم پرندگان) با ۱۰٫۵ درصد، «قند، شکر، شیرینی‌ها، چای، قهوه و کاکائو» با ۸٫۲ درصد، «نوشابه‌ها، غذاهای آماده و دخانی‌ها» با ۶٫۵ درصد، «خشکبار و حبوب» با ۴٫۹ درصد، «روغن‌ها و چربی‌ها» با ۴٫۸ درصد، «ادویه‌ها، چاشنی‌ها و سایر ترکیب‌های خوراکی» با ۲٫۹ درصد در مراتب بعدی اهمیت قرار داشته است. در سال ۱۳۹۱ هزینه‌های مربوط به «نوشابه‌ها، غذاهای آماده و دخانی‌ها» ۵۴٫۷ درصد، «شیر و فرآورده‌های آن و تخم پرندگان» ۵۱٫۷ درصد، «خشکبار و حبوب» ۴۵٫۲ درصد، «روغن‌ها و چربی‌ها» ۴۳٫۶ درصد، «میوه و سبزی‌ها» ۴۱٫۰ درصد، «ادویه‌ها، چاشنی‌ها و سایر ترکیب‌های خوراکی» ۴۰٫۹ درصد، «گوشت» ۳۸٫۱ درصد، «قند، شکر، شیرینی‌ها، چای، قهوه و کاکائو» ۳۴٫۱ درصد و «آرد، رشته،غلات، نان و فرآورده‌های آن» ۳۰٫۲ درصد نسبت به هزینه‌های مشابه سال قبل افزایش داشته است.
پ- متوسط هزینه‌های خوراکی و دخانی سالانه یک خانوار روستایی: ۱۳۹۰ و ۱۳۹۱
در سال ۱۳۹۱ متوسط هزینه‌های غیرخوراکی یک خانوار روستایی برابر ۶۲۳۹۱۴۴۹ ریال بوده است که در مقایسه با سال ۱۳۹۰، افزایشی برابر ۲۲٫۳ درصد داشته است. هزینه‌های «مسکن» با سهمی معادل ۲۸٫۱ درصد از کل هزینه‌های غیرخوراکی، بیشترین سهم را دارا بوده است. هزینه «حمل‌ونقل و ارتباطات» با ۲۰٫۱ درصد، «بهداشت و درمان» با ۱۴٫۰ درصد، «کالاها و خدمات متفرقه» با ۱۳٫۷ درصد، «پوشاک و کفش» با ۱۰٫۹ درصد، «لوازم، اثاث و خدمات خانوار» با ۹٫۹ درصد و «تفریحات، سرگرمی‌ها، تحصیل و آموزش» با ۳٫۴ درصد به ترتیب در مراتب بعدی قرار دارد.
در سال ۱۳۹۱، هزینه‌های مربوط به «لوازم، اثاث و خدمات خانوار» ۳۴٫۳ درصد، «تفریحات، سرگرمی‌ها، تحصیل آموزش» ۳۱٫۵ درصد، «پوشاک و کفش» ۳۰٫۹ درصد، «بهداشت و درمان» ۲۸٫۲ درصد، «کالاها و خدمات متفرقه» ۲۵٫۴ درصد، «حمل و نقل و ارتباطات» ۱۷٫۳ درصد، «مسکن» ۱۴٫۲ درصد نسبت به هزینه‌های مشابه سال قبل افزایش یافته است.
ت- متوسط هزینه‌های غیرخوراکی سالانه یک خانوار روستایی؛ ۱۳۹۰ و ۱۳۹۱
درآمدهای خانوار
براساس نتایج به دست آمده، متوسط درآمد اظهار شده سالانه یک خانوار روستایی در سال ۱۳۹۱ برابر ۱۰۱۲۸۱۳۶۲ ریال بوده که نسبت به سال قبل، ۲۷٫۰ درصد افزایش داشته است. بررسی منابع تأمین درآمد خانوارهای روستایی نشان می‌دهد که ۴۶٫۴ درصد از منابع متفرقه، ۲۸٫۸ درصد از مشاغل آزاد کشاورزی و غیرکشاورزی و ۲۴٫۹ درصد درآمد از مشاغل مزد و حقوق‌بگیری به دست آمده است.
بررسی متوسط درآمد سالانه یک خانوار روستایی، برحسب فعالیت اصلی محل کار سرپرست خانوار، نشان می‌دهد خانوارهایی که سرپرست آتنها در بخش «واسطه‌گری‌های مالی» به کار اشتغال داشته‌اند، با درآمدی معادل ۱۸۲۴۶۰۴۸۷ ریال بیشترین درآمد و خانوارهای معمولی دارای مستخدم با داشتن درآمد ۸۱۵۹۶۳۰۹ ریال، کمترین درآمد را در سال ۱۳۹۱ داشته‌اند.
ث- متوسط درآمد سالانه یک خانوار روستایی بر حسب انواع منابع تأمین درآمد: ۱۳۹۰ و ۱۳۹۱
متوسط هزینه‌ها و درآمد خانوار بر حسب استان
بررسی متوسط هزینه کل سالانه یک خانوار روستایی نشان می‌دهد که استان زنجان با ۱۵۷۱۷۶۷۲۷ ریال بیشترین و استان سیستان و بلوچستان با ۶۶۸۰۸۱۲۵ ریال کمترین هزینه را در سال ۱۳۹۱ داشته‌اند.
بر اساس نتایج به دست آمده استان تهران با ۹۰۵۲۹۸۰۰ ریال بیشترین و استان سیستان و بلوچستان با ۳۰۰۲۰۶۷۱ ریال کمترین متوسط هزینه‌های غیرخوراکی سالانه یک خانوار روستایی در سال ۱۳۹۱ را دارا می‌باشند. استان زنجان با ۷۰۰۷۰۴۳۹ ریال بیشترین و استان کرمان با ۳۱۹۹۲۰۶۰ ریال کمترین متوسط هزینه خوراکی و دخانی سالانه یک خانوار روستایی را در سال ۱۳۹۱ نشان می‌دهد.
همچنین استان تهران با ۱۳۹۱۹۹۴۰۶ ریال بیشترین و استان سیستان و بلوچستان با ۶۰۹۴۴۲۶۱ ریال کمترین متوسط درآمد سالانه یک خانوار روستایی را در سال ۱۳۹۱ به خود اختصاص داده است.